Hoe is alles begonnen ?

• het filmen van de door de atleet op het terrein gedeeltelijk uitgevoerde beweging en een vergelijkende analyse van de verschillende te verbeteren punten,
• herhaling van de zogenaamde « perfecte » beweging, uitgevoerd door een concurrent van de Olympische Spelen, deze keer in gedeeltelijke isolatie (met televisiescherm in het plafond van de cabine),
• actief visualiseringswerk in totale isolatie.

Ook al waren de effecten van de zintuiglijke isolatie en haar verbluffende resultaten op het relaxatievermogen en de leervaardigheden duidelijk zichtbaar, toch hadden deze uitzonderlijke omgevingen alles tegen: ze waren groot (2m20 lang x 1,60 m breed), zwaar (1 ton ongeveer) en vooral erg duur...en bijna onverplaatsbaar - hoewel tijdens de 24u van Francorchamps een vrachtwagen speciaal werd ingericht in de paddocks voor twee raceteams.

Op basis van de werken van de Franse dokter Lefebure en de Belg Plateau ontwikkelde hij een toestel dat geluids- en lichtpulsen exact synchroon combineert. Dit toestel,  « Thêta PLUS » genaamd, was bedoeld om de zogeheten « schemertoestand » op te wekken, op de grens met de slaap, de toestand die spontaan wordt verkregen tijdens een zintuiglijke isolatie. Het was veertig cm lang en woog meer dan een kilo.

In 1986 werd de "Thêta plus" gedurende twee jaar enkel gecommercialiseerd in de medische wereld bij artsen, kinesitherapeuten of sofrologen. Dit gebeurde met de hulp van een Frans bedrijf, Medis-Ortho, dat de verkoop van deze toestellen in Frankrijk een boost gaf en in 1988 een congres in Beaulieu-sur-Mer organiseerde, met alle therapeuten van Frankrijk die gebruik maakten van de audiovisuele stimulator met variabele frequentie. De bekende dokter Rougier, trainer van het voetbalteam van Monaco, had de leiding over de organisatie. Tijdens het congres bleek dat de door de meeste therapeuten verkregen resultaten erg bemoedigend waren en dat er vooral geen andere contra-indicaties waren dan de zeldzame lichtgevoelige epilepsie (ook al had het zich nog nooit voorgedaan, toch was dit theoretisch mogelijk, zoals het geval was bij een spelconsole of een televisie).

De miniaturisering leidde ook tot de invoering van LEDS, die destijds enkel rood licht verspreidden. Na heel wat twijfels en duizenden tests met brillen die rood en wit licht uitzenden, bleek dat het rode licht exact dezelfde effecten veroorzaakte, hoewel het iets minder doeltreffend was op het gebied van de weergave van kleuren en vormen. Onder invloed van wit licht laten de gesloten oogleden in elk geval een uiteindelijk oranjeachtig licht doorsijpelen, door de aanzienlijke vascularisatie van de huid van de oogleden op deze plek. Door het grote gebruiksgemak op technisch vlak werd dus definitief gekozen voor de LEDS.            

De DREAMER werd meteen gelanceerd in heel Europa, waar hij onmiddellijk een groot succes kende. Het toestel werd al snel uitgevoerd naar de vier uithoeken van de wereld, waar het erg in de smaak viel bij de « early-tryers » in Japan, Korea, Europa en Latijns-Amerika.

Vervolgens werden enkele studies uitgevoerd om de hersenstimulatiewijzen nog te verfijnen. Dankzij de elektronische vooruitgang en meer bepaald de nieuwe generatie van microprocessors en ultra-kleine onderdelen (die niet meer op de printplaat aangebracht en gelast zijn, maar wel door een robotarm worden geplaatst en onmiddellijk vastgeplakt zonder menselijke tussenkomst) kon de betrouwbaarheid worden verhoogd en was er nog plaats voor een kleine batterij. De DREAMER was voortaan draagbaar. Het toestel kon worden gebruikt in het vliegtuig, op vakantie, paste perfect in een kleine opbergtas en had een autonomie van meer dan twintig sessies

In 1998 ontwikkelde Stéphane Krsmanovic een tweede professioneel toestel: de MENTALSTIM. Dit volledig geprogrammeerde toestel was uitgerust met de beste software op het vlak van de kennis van de effecten van geluids- en lichtstimulaties op de hersenen. Met het oog op een betere efficiëntie en vooral een grotere verscheidenheid aan tonaliteiten werd een specifieke studie over de types van voorgestelde geluiden uitgevoerd.

Dit toestel was toen uitgerust met een alfa biofeedbackoptie en een microfoon voor therapeuten die de sessie wilden inleiden met hun eigen stem.

Voortaan werd de MENTALSTIM gebruikt binnen de tandheelkunde, chirurgie, lokale anesthesie en het paramedische domein (fysiotherapie, psychologie), enz.

In samenwerking met verschillende specialisten in de psychosomatiek, onder wie Dr. Lisoir en Dr. Van Alphen, en Dr. Litchincko, een anesthesioloog die een opleiding volgde over suggestie, begon S. Dumonceau-Krsmanovic geleidelijk met het ontwikkelen van audioceuticals, die de perfecte gesproken aanvulling van de audiovisuele stimulaties moesten worden.

In 2000 lanceerde hij een nog geavanceerder systeem: een soort van decoder van lichtstimulaties die deze keer binnen de geluidsbanden van de opnames werden geplaatst. Opdat deze stimulaties niet hoorbaar zouden zijn, werden ze gecodeerd in de vorm van onhoorbare geluiden met een hoge frequentie (meer dan 17.000 hertz). De Mind Booster (naam die vervolgens de soortnaam zou worden) zag het levenslicht. In 2003 werden de in cd-vorm geproduceerde audioceuticals gelanceerd in de Belgische apotheken. Het bedrijf Innox, nummer 1 op het vlak van medische vertegenwoordiging, werd in de arm genomen om dit unieke concept voor te stellen aan de Belgische artsen.

In 2005 erkende het Belgische Ministerie van Volksgezondheid de audioceuticals in zekere zin als een alternatief voor antidepressiva en slaapmiddelen in zijn jaarlijkse brochure voor alle Belgische huisartsen. De originele Mind Booster werd vervolgens voorgesteld aan de gebruikers van audioceuticals in talrijke apotheken die ze reeds met succes verkochten.

Op dat moment bestond het concept nog uit verschillende afzonderlijke onderdelen: een generator of een decoder, een cd-speler, een bril en een hoofdtelefoon. Dit maakte niet enkel het gebruik ingewikkeld, maar deed ook het concept uiteenvallen, aangezien het de vlotte perceptie ervan niet vergemakkelijkte...

In 2007 richtte S. Dumonceau PSYCHOMED op, een onderneming met internationale ambitie, gespecialiseerd in R&D op het vlak van audiovisuele stimulaties met variabele frequentie. Het plan was om deze keer alle bestaande elektronica, met inbegrip van de MP3-speler en de batterij, op te nemen in het montuur van een bril die op zijn pootjes is uitgerust met kleine audio jacks voor mini-oortjes. Daarnaast werden 12 stimulatiekleuren en een scherm toegevoegd in de vorm van twee glazen met volledig homogene kleuren. Dit keer kon het toestel met open of gesloten ogen worden gebruikt. Bij deze reeds erg doeltreffende methode werd met de eerste rode diodes het vakgebied van de chromostimulatie gevoegd.